|
|
|
el - FÂTiHA SÛRE - i CELÎLESi
Mekkî (Mekke-i Mükerreme döneminde inmisdir.) Besmele-i serife ile birlikte 7 âyet-i kerîmedir. "Fatiha" açan açıs yapan anlamına gelir. |
1 - O Rahmân ve Rahîm olan Allâh'ın ismiyle !
2 - Bütün hamdler ( ve övgüler ) tüm alemlerin Rabbi (, yaratıcısı ve
yöneticisi) olan Allâh'a mahsustur;
3 - ( Dünyada mümin - kâfir ayırmaksızın her bir kuluna son derece acıyan ve
gerçek manada sadece Kendisi nimet vermekte olan) O Rahmân'a;
( âhirette yanliz iman edenleri son derece esirgeyecek olan hakiki nimet
sahibi ) O Rahîm'e !
4 - O dîn gününün Mâliki ( ve ceza gününün yegâne sahibi ) ne !
5 - ( O yüce Allâh'a itaat eden kullar : )
" ( Ey Rabbimiz ! ) Ancak Sana ibadet ( ve kulluk ) ederiz ve yanlız
senden yardım dileriz ! " ( derler. )
6 - ( Buna mukabil Allâh-u Te'âlâ :
" Peki Benden ne tür bir yardım istiyorsunuz ? " buyurunca, onlar söyle dua
ederler : )
" Bizi o dostdoğru yola hidâyet et !..
7 - Kendilerine ( ikrâm ve ) in'am etmis bulunduğun o ( peygamberlerin,
sıddîkların, sehitlerin ve salih ) kimselerin yoluna !
( Senin tarafından ) kendilerine gazap edilen ( Yahudi )lerin ( yoluna )
degil ! ( dogru yoldan sapıtarak ) dalâlete düsen ( Hiristiyan tâife )lerin(in
izine ) de değil ! " |
Hadîs-i Kudsîde
Allâh-u Te'âlâ söyle buyurmustur :
" Namazi (; Fâtiha'yi ) Kendimle kulum arasında iki parçaya böldüm. istediği
sey kuluma verilecektir.
Kul : " Hamd, âlemlerin Rabbi Allâh'a aittir! " dediginde ,
Allâh-u Te'âlâ : " Kulum Bana hamdetti! " buyu(rarak memnuniyetini ifade buyur)ur.
Kul : " O Rahmân; O Rahîm! " dediği zaman
Allâh-u Te'âlâ : " Kulum Bana Ovgüde bulundu! " buyurur.
Kul : " Ceza gününün Mâliki! " dediği vakit Allâh-u Te'âlâ : "Kulum Bana tazimde bulundu! " buyurur.
Kul : " Ancak Sana ibadet ederiz ve yanlız Senden yardım dileriz! " deyince de
Allâh-u Te'âlâ : "iste bu, Benimle kulum arasındadır. istediği sey kulumundur" buyurur.
Kul : " Bizi, gazaba uğrayanların ve delâlete düsenlerin ( yoluna ) değil de, kendilerine in'am etmis bulundugun kimselerin o dostdoğru yoluna hidâyet buyur! " dediğinde ise,
Allâh-u Te'âlâ : " iste bu, kuluma ait( bir talep )tir. istediği sey kulumundur! " buyurur."
( Ebû Hureyre ( Radiyallâhu anh ) dan rivayet edilir. Müslim, salât: 11, No: 395,1/296 )
Kaynak : Kur'ân-ı Mecîd ve Tefsirli Meâl-i Âlîsi - Mahmud USTAOSMANOGLU |
|
|
|
|
|
|
|